-
1 pośpiech
сущ.• вспыльчивость• горячность• необдуманность• поспешность• спешка• спешность• торопливость* * *♂, Р. \pośpiechu поспешность ž; спешка ž;w \pośpiechu а) второпях, в спешке;
б) наскоро;z \pośpiechem поспешно; naglić do \pośpiechu поторапливать, торопить
+ pośpiech* * *м, P pośpiechuпоспе́шность ż; спе́шка żw pośpiechu — 1) второпя́х, в спе́шке; 2) на́скоро
z pośpiechem — поспе́шно
naglić do pośpiechu — потора́пливать, торопи́ть
Syn: -
2 ponaglać
глаг.• вталкивать• пихать• подгонять• подталкивать• понукать• поспешить• поторопить• спихивать• спихнуть• сталкивать• столкнуть• толкать• толкнуть• торопить* * *ponagla|ć\ponaglaćny несов. подгонять, поторапливать;\ponaglać do pośpiechu заставлять торопиться; pismo \ponaglaćjące письмо с напоминанием о сроках
+ popędzać, pilić, naglić* * *ponaglany несов.подгоня́ть, потора́пливатьponaglać do pośpiechu — заставля́ть торопи́ться
pismo ponaglające — пи́сьмо с напомина́нием о сро́ках
Syn:
См. также в других словарях:
naglić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, naglićlę, naglićli, naglićlij, naglićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać, skłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać, poganiać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musieli już wyjść – czas naglił. Nagliła go do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naglić — ndk VIa, naglićlę, naglićlisz, naglićlij, naglićlony «pobudzać do pośpiechu, popędzać, przyspieszać; usilnie nalegać» Okoliczności nagliły nas do powrotu. Czas, potrzeba nagli. Nagliła, żeby już wychodzić. Naglić o wyjazd, o odpowiedź … Słownik języka polskiego
pośpiech — m III, D. u, blm «szybkie, śpieszne działanie; śpieszenie się» Nerwowy, gorączkowy, ustawiczny pośpiech. Naglić do pośpiechu. Robić coś w pośpiechu, bez pośpiechu … Słownik języka polskiego
pośpiech — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} robienie czegoś szybciej niż normalnie; śpieszenie się, szybkie tempo działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać się w pośpiechu. Naglić, zmuszać do pośpiechu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
